Kret większość życia spędza pod ziemią, gdzie kopie długie, kręte, rozgałęzione chodniki. Opuszcza je tylko, żeby zebrać źdźbła traw i opadłe liście na wyściółkę do gniazda, lub w sytuacji, kiedy zostanie przegoniony z własnego terytorium przez silniejszego osobnika. Podziemne budowle kreta dzielą się na część łowiecką i część mieszkalną. Tą pierwszą stanowią chodniki łowne, do których wpadają bezkręgowce. W części mieszkalnej centralny punkt stanowi komora z kulistym gniazdem wysłanym mchem, trawą, korzonkami i liśćmi. Podczas kopania kret co jakiś czas wypycha wygrzebaną ziemię na powierzchnię, tworząc tzw. kretowiska. Potrafi kopać z prędkością 13 m na godzinę. Latem chodniki usytuowane są płycej (10 -40 cm), zimą głębiej. Kret nie zapada w sen zimowy. Najsłabiej rozwiniętym zmysłem tego zwierzęcia jest wzrok, natomiast słuch i węch są wykształcone znakomicie.
Zwalczanie kretów może odbywać się jedynie na terenie ogrodów, upraw ogrodniczych, szkółek, lotnisk, ziemnych konstrukcji hydrotechnicznych oraz obiektów sportowych (na podstawie: Rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska z dnia 28 września 2004r.